Wymyślona tradycja

Termin „tradycja wynaleziona“ został ukuty przez historyków Erica Hobsbawna i Terence’a Rangera. W 1983 roku użyli go po raz pierwszy w swojej książce The Invention Of Tradition.

Wynalazki nowoczesności

Hobsbawn i Ranger twierdzą, że wiele tradycji nie jest starożytnymi rytuałami, ale po bliższym zbadaniu okazują się być wynalazkami nowoczesności: „Hobsbawn odróżnia wynalezioną tradycję od zwyczaju z jednej strony, konwencji i rutyny z drugiej. Nie ma on na myśli twierdzenia, że każda tradycja jest wymyślona, ponieważ oczywiście zwyczaj i zwyczaj, konwencja i rutyna są przekazywane, ale kiedy mówi o wynalezieniu tradycji, jest to pewien sposób radzenia sobie z traditia, ponieważ traditum ma określoną lub rytualną funkcję „. (Dittmann 2004, 61)

Funkcja historyczna

Jak można wynaleźć tradycję? Wymyślona tradycja jest realizowana poprzez wybranie konkretnego punktu w przeszłości i powtarzanie języka, gestów, a także przedmiotów tak często, „aż nie można już sobie wyobrazić, że kiedyś było inaczej“. (Mancic 2012, 62) Tradycja jest zatem konstruowana w teraźniejszości i rzutowana w przeszłość. W związku z tym można również mówić o fikcji historycznej.

Na przykład szkockie spódnice, zwane również kiltami, są uważane za starożytną tradycję, ale w rzeczywistości są wynalazkiem z XIX wieku. Podobnie grecki taniec ludowy sytraki znany jest dopiero od połowy lat 60. ubiegłego wieku. Wuwuzela, która stała się sławna zwłaszcza dzięki Mistrzostwom Świata w piłce nożnej i od tego czasu jest uważana za tradycję południowoafrykańską, jest również nowoczesnym wynalazkiem. Bawarski dirndl również nie był w przeszłości strojem odświętnym. Pierwotnie był noszony przez wiejskie dziewczęta, dlatego dziś na tradycyjnych strojach znajdują się fartuchy.

Funkcje

Wymyślone tradycje spełniają trzy funkcje: Generują autorytet, tworzą poczucie przynależności i kształtują zachowanie. Wymyślone tradycje można również podzielić według tych funkcji:

– Tradycje, które tworzą zbiorowe tożsamości.

– Tradycje, które tworzą społeczeństwa i legitymizują struktury wartości.

– Tradycje, które integrują ludzi w grupy społeczne.

Szlachetny dzikus – piękna iluzja? może być również cytowany w tym kontekście: https://www.hyperkulturell.de/der-edle-wilde-eine-schoene-illusion/

Literatura

Hobsbawn, Eric/ Ranger, Terence (1983): The Invention Of Tradition. Bambridge: University Press.

Dittmann, Karsten (2004): Tradition und Verfahren: philosophische Untersuchungen zum Zusammenhang von kultureller Überlieferung u. kommunikativer Moralität. Norderstedt: Books on Demand.

Mancic, Emilija (2012): Upheaval and Identity Collapse. Narratives of Yugoslavia in the European Context. Tübingen: Francke.