Włączenie

Istnieją różne definicje lub obszary inkluzji. W odniesieniu do łacińskiego pochodzenia tego słowa, inkluzja pochodzi od includo „zamknąć, ograniczyć“ (por. Pons). Włączenie jest postrzegane jako przeciwieństwo wykluczenia lub jako rozszerzenie terminu integracja (por. Rohrmann 2014, 163).

Integracja i wykluczenie

Według słownika Dudena wykluczenie odnosi się do wykluczenia lub wykluczenia. Integracja jest definiowana jako włączenie lub połączenie różnych osób lub grup w jednostkę społeczną i kulturową. Integracja jest również używana jako synonim integracji, ponieważ ta ostatnia nie była tak obecna w przeszłości. Niemniej jednak istnieją znaczące różnice. Chociaż integracja oznacza włączenie, pozostaje pewien dystans, który odróżnia jednostki o pewnych cechach od innych. Istnieje rozróżnienie między typem „normalnym“ a typem „odmiennym“ (por. Grimm/Meyer/Volkmann 2015, 146). Na przykład szkoła integracyjna przyjmuje dzieci z upośledzeniami, ale nie dostosowuje się do ich specjalnych potrzeb (por. Grimm/Meyer/Volkmann 2015, 145 i nast.).

Z drugiej strony inkluzja oznacza włączenie wszystkich osób – bez względu na płeć lub pochodzenie etniczne, a także na to, czy są one upośledzone fizycznie czy umysłowo. Każdy jest równy w heterogenicznym społeczeństwie. Nie ma „normalnego“ lub „innego“ typu ustanowionego przez społeczeństwo. Biorąc za przykład szkołę, oznacza to, że stare, tradycyjne struktury są przełamywane, a potrzeby wszystkich są zaspokajane indywidualnie (por. Grimm / Meyer / Volkmann 2015, 145).

Integracja i pedagogika

Pedagogika inkluzyjna dotyczy dzieci niepełnosprawnych i pełnosprawnych uczących się razem w przedszkolach i szkołach ogólnodostępnych. Należy to również rozszerzyć na wspólną pracę w dorosłym życiu. Ale czy dzieci niepełnosprawne, umysłowo lub fizycznie, mogą uczyć się w taki sam sposób jak dzieci pełnosprawne?

Feuser definiuje pedagogikę jako pedagogikę włączającą, która uczy, kształci i szkoli – sprawiedliwie traktując każdą jednostkę i nie wykluczając ani nie marginalizując uczniów (por. Feuser 2005, 134). Samo uczęszczanie do szkoły ogólnodostępnej nie stanowi włączenia dziecka niepełnosprawnego, ponieważ jest ono zintegrowane tylko zewnętrznie, ale nadal jest wykluczone wewnętrznie (psychologicznie/mentalnie). Feuser przytacza klatkę Guarino wokół głowy dziecka jako obrazowy przykład takiej sytuacji (por. Feuser 2005, 168 i nast.).

W rezultacie uczniowie są heterogenicznymi osobami w jednostce integracyjnej, które uczą się razem, współpracując ze sobą (por. Feuser 2005, 173). Podsumowując, integracyjna lub włączająca pedagogika ogólna polega zatem na tym, że „wszystkie dzieci i uczniowie bawią się, uczą i pracują we współpracy ze sobą na odpowiednich poziomach rozwoju, zgodnie z ich chwilowymi kompetencjami percepcyjnymi, myślowymi i działaniowymi w orientacji na „następną strefę ich rozwoju“ na wspólnym obiekcie i ze wspólnym obiektem“ (Feuser 2005, 174).

Włączenie do socjologii

Pojęcie narodu zyskało na znaczeniu szczególnie w XIX i XX wieku, kiedy to, szczególnie w odniesieniu do Niemiec, aspiracje i tęsknoty za zjednoczonym i zjednoczonym państwem wzrosły i ostatecznie zostały wyegzekwowane. Miała nastąpić zmiana z mozaiki księstw na Niemcy jako naród.

W tym sensie naród ma funkcję integracyjną, opartą na języku i wspólnej kulturze, poprzez włączenie lub zjednoczenie w dużą całość.

Jednocześnie naród ma charakter ekskluzywny, służy wykluczeniu innych państw/narodów, co jest podstawą sukcesu tego terminu (por. Stichweh 2005, 42 i nast.). Jednak pojęcie narodu nie zawsze miało charakter wyłączny w stosunku do imigracji; raczej, zarówno w przeszłości, jak i dziś, służyło do ograniczania innych państw, a jednocześnie miało charakter zobowiązania dla poddanych wobec państwa.

We wczesnej epoce nowożytnej imigracja była pożądana; postrzegano ją jako pozyskiwanie nowych poddanych, a tym samym nowych zasobów. Z drugiej strony, emigracja była silnie zniechęcana (por. Stichweh 2005, 41). Od XIX i XX wieku sytuacja ta uległa zmianie. Prawo do emigracji zyskało na znaczeniu, ale imigracja stała się trudniejsza ze względu na wzrost idei narodowosocjalistycznych i świadomość rosnącego niedoboru przestrzeni i zasobów (por. Stichweh 2005, 152).

Doprowadziło to do powstania globalnego społeczeństwa składającego się z państw narodowych, które wewnętrznie dąży do państwa dobrobytu, ale celowo tworzy nierównowagę na zewnątrz, aby oddzielić się i konkurować ze sobą. Migranci są zatem zagrożeniem dla każdej jednostki z tego państwa opiekuńczego pod względem jej udziału w tym dobrobycie. To zamknięcie państwa opiekuńczego jest wzmacniane przez kulturę i etnizację jego członków, podkreślając jego tendencję do zamykania się (por. Stichweh 2005, 152 i nast.).

Z drugiej strony, państwo jest rezonansem unii narodowej, możliwością pełnej integracji, niekoniecznie społecznej, ale prawnej, takiej jak rozszerzenie prawa rozwodowego w latach 60-tych, równe prawa wyborcze dla wszystkich lub obowiązkowa edukacja i służba wojskowa. Początkowo nastąpiła faza włączenia, która umożliwiła uczestnictwo. Na dalszym etapie, tak jak obecnie, w którym uczestnictwo jest również postrzegane jako przymus, ponieważ jednostka jest spychana na dalszy plan, można zauważyć tendencję do wolności nieuczestniczenia. W rezultacie pojęcie narodu traci dodatkowe znaczenie (por. Stichweh 2005, 43).

Równa płaca za równą pracę – wykluczenie ekonomiczne

Wpływ wykluczenia ekonomicznego na życie prywatne i społeczne zostanie przedstawiony na przykładzie wynagrodzeń na rynku pracy uzależnionych od płci.

Przede wszystkim należy powiedzieć, że wykluczenie ekonomiczne nie opiera się na braku wydajności, ale na społecznych skutkach dystrybucji władzy i zasobów (por. Schönpflug 2009, 88).

Relacje między płciami wyłoniły się z hierarchii społecznych, które są skonsolidowane w oddzieleniu działań publicznych i prywatnych, tj. pracy zarobkowej i pracy domowej. I nawet jeśli kobiety mogą uwolnić się od zadań związanych z pracą domową, często dzieje się tak tylko w niepełnym wymiarze godzin, są one często utożsamiane z rolą matki lub opiekunki, co wpływa na ich sferę zawodową. Co więcej, kobiety są wykluczone ze stanowisk o wysokich dochodach w nauce, polityce i gospodarce, które są wolne od jakiegokolwiek wpływu lub władzy (por. Hanappi- Egger / Hofmann 2005). W ten sposób kobiety pozostają ograniczone w swoim stylu życia i autonomii z powodu braku uznania, które społecznie idzie w parze z wyższymi pozycjami ekonomicznymi.

Podsumowując, wykluczenie jest powodem potrzeby włączenia.

Literatura

Duden. Duden Online Dictionary. https://www.duden.de/suchen/dudenonline/integration [16.12.2018].

Duden (2006): Die deutsche Rechtschreibung. 24th ed. Mannheim: Bibliographisches Institut.

Feuser, Georg (2005): Niepełnosprawne dzieci i młodzież. Między integracją a segregacją. 2nd ed. Darmstadt: Wissenschaftliche Buchgesellschaft.

Grimm, Nancy/ Meyer, Michael/ Volkmann, Laurenz (2015): Teaching English. Tübingen: Narr Francke Attempto.

Isop, Utta/ Ratkovic, Viktorija (red.) (2011): Living Differences. Cultural Studies and Gender Critical Perspectives on Inclusion and Exclusion. Bielefeld: transcript.

Pons. Online Dictionary. https://de.pons.com/%C3%BCbersetzung? q=includo&l=dela&in=la&lf=la [16.12.2018].

Rohrmann, Eckard (2014): Inclusion? Inkluzja! Krytyczne uwagi na temat obecnej debaty na temat inkluzji i koncepcji umiarkowanej inkluzji. W: Soz Passagen 6, 161-166.

Stichweh, Rudolf (2005): Inklusion und Exklusion. Studia z teorii społecznej. Bielefeld: transcript.