Populizm (łac. populus „lud“) to, według Dudena, „popularna, często demagogiczna polityka charakteryzująca się oportunizmem, której celem jest zdobycie przychylności mas (z myślą o wyborach) poprzez dramatyzowanie sytuacji politycznej“ (Duden 2015, 1367). Apeluje się do ludzi, co znajduje odzwierciedlenie w samym słowie (por. Decker, 37). Termin populizm zawiera przyrostek -mus, co oznacza, że przesada per se jest zamierzona i jest skierowana przeciwko elementom demokratycznego państwa konstytucyjnego (por. Wielenga / Hartleb 2011, 11).
Charakterystyka populizmu
Populizm wywodzi się z woli ludu i w ten sposób legitymizuje swój autorytet. Domaga się dla siebie prawdy, która jest niedemokratyczna, a także nienaukowa i nie może być poparta faktami. Dopóki ta prawda jest akceptowana przez jednostkę, jest uważana za absolutną (por. Stegemann 2017, 64).
Poniżej wymieniono cechy populizmu:
Literatura
Decker, Frank (2011): Demokratyczny populizm i czy populistyczna demokracja? Uwagi na temat trudnej relacji. W: Wielenga, F./ Hartleb, F. (red.): Populizm we współczesnej demokracji. Holandia i Niemcy w porównaniu. Münster: Waxmann, 39-54.
Redakcja Duden (2015): Duden – Uniwersalny słownik języka niemieckiego. Das umfassende Bedeutungswörterbuch der deutschen Gegenwartssprache. 8. wyd. Berlin: Bibliographisches Institut.
Lucardie, Paul (2011): Populizm: uwagi pojęciowo-historyczne i teoretyczne. W: Wielenga, F./ Hartleb, F. (red.): Populizm we współczesnej demokracji. Porównanie Holandii i Niemiec. Münster/Nowy Jork: Waxmann, 17-38.
Stegemann, Bernd (2017): Widmo populizmu. Esej o dramaturgii politycznej. Berlin: Theater der Zeit.
Wielenga, Friso/ Hartleb, Florian (2011): Wprowadzenie. W: Wielenga, F./ Hartleb, F. (red.): Populizm we współczesnej demokracji. The Netherlands and Germany in Comparison. Münster/Nowy Jork: Waxmann, 7-16.