Kultura to całość intelektualnych i artystycznych osiągnięć społeczeństwa (por. Wahrig 2009, 638). Antropologiczna koncepcja kultury obejmuje całość zbiorowych wzorców postrzegania, myślenia i działania w społeczeństwie. Hofstede rozumie ją jako „zjawisko zbiorowe, ponieważ jest ona przynajmniej częściowo wspólna dla ludzi, którzy żyją lub żyli w tym samym środowisku społecznym, tj. tam, gdzie ta kultura została wyuczona. Jest to zbiorowe programowanie umysłu, które odróżnia członków jednej grupy lub kategorii ludzi od innych“ (Hofstede 1993, 19).
Etnologia – nauka o narodach
Etnologia, również antropologia kulturowa lub etnologia, jest nauką, która działa empirycznie, dokonując porównań. Jej celem jest zbadanie, jak różnorodne są ludzkie zachowania, aby uczynić je zrozumiałymi i wyjaśnić je w różnych kulturach. Skupia się już nie tylko na odległych społeczeństwach, ale także na własnych, w których różnorodność kulturowa i różnice są znaczące (por. Barth 1969).
W tym kontekście etnolog Christoph Antweiler zauważa, że wszystkie kultury mają zaskakująco wiele wspólnego pomimo niezliczonych różnic. Zbiera lalki Barbie z całego świata, aby zbadać je pod kątem podobieństw i różnic. Czyniąc to, odkrywa, że są one dostosowane do kultur ich kraju pochodzenia, ale pewne podstawowe cechy, takie jak gładka skóra lub wąska talia, są takie same i są uważane za oznakę piękna we wszystkich kulturach (por. Rauner 2009). Antweiler nie zajmuje się trywialnymi podobieństwami. Bada raczej zjawisko polegające na tym, że choć mogłoby być inaczej, prawie wszystkie kultury mają wspólne cechy, takie jak zakaz kazirodztwa, gościnność czy ograniczenia seksualne (por. Rauner 2009).
Zderzenie interesów
Antweiler zauważa jednak również, że w walce o uznanie i profil kultury często przedstawiają się jako hermetycznie zamknięte, a tym samym nie dostrzegają tego, co mają ze sobą wspólnego (por. Antweiler 2009, 12). Wiemy jednak, że z jednej strony ludzie mają potencjał do agresji i że w szczególności relacje społeczne często się nią charakteryzują. Z drugiej strony, ludzie są również przyjaźni, troskliwi i chętni do współpracy (por. Antweiler 2009, 104). Pomimo wielu podobieństw, istnieją konflikty etniczne. Są one spowodowane na przykład niekorzystną sytuacją lub niedoborem zasobów.
(Kulturowa) mapa władzy
Przykładem tego są wojny domowe, które były powszechne w Rwandzie lub byłej Jugosławii. Konflikty o podłożu społeczno-ekonomicznym są często zabarwiane kulturowo przez samych uczestników ze względów strategicznych i dopiero później. Nie przyznają się do biedy czy przeciążenia, ale grają kartą etniczną: Podnosi się roszczenia własnościowe i podkreśla rzekomo niemożliwe do przezwyciężenia różnice kulturowe (por. Rauner 2009). Nie chodzi tu o zwyczaje, tradycje czy wartości. Celem jest osiągnięcie władzy, zarabianie pieniędzy i zajmowanie lukratywnych stanowisk. Aby zapewnić interesy własnej grupy w tej walce, korzystne jest zagranie kartą kulturową (por. Antweiler 2009, 106).
Aby wyłonił się pokojowy sposób życia, należałoby znaleźć kulturę, która stale nie prowadzi wojen lub w której męska przemoc nie odgrywa roli. To pokazuje „że przemoc i wojna nie są prawami natury ani strukturalnymi koniecznościami życia w społeczeństwie“. (Antweiler 2009, 107)
Literatura
Antweiler, Christoph (2009): Heimat Mensch. Co nas łączy. Hamburg: Murmann.
Barth, F. (1969): Ethnic Groups and Boundaries. Społeczna organizacja różnic kulturowych. Oslo: Universitetsforlaget.
Hermann, Ursula (2006): WAHRIG. Niemiecka pisownia (2009). Berlin: Cornelsen.
Hofstede, Geert (1993). Współpraca międzykulturowa. Kultury – organizacje – zarządzanie. Wiesbaden: Gabler.
Rauner, Max (2009) Diversity is limited. https://www.zeit.de/zustimmung?url=https%3A%2F%2Fwww.zeit.de%2Fzeit-wissen%2F2009%2F06%2FInterview-Antweiler [28.06.2018].
Thomas, Alexander (2016) Psychologia międzykulturowa. Zrozumienie i działanie w kontekście międzynarodowym. Getynga: Hogrefe.