Kültürlerarasılık terimi, kültür çalışmalarında – aslen Latin ve Anglo-Amerikan ülkelerinde kullanılan – Avrupa söyleminde giderek daha fazla yer bulan sosyal bir kavramdır (bkz. Lüsebrink 2012, 19). Latince trans „üzerinde, ötesinde“ ve cultus „yetiştirilen, üzerinde çalışılan“ kelimelerinden gelen transkültüralizm, kültürel sınırların yumuşamasına veya çözülmesine yol açabilecek kültürel sınır geçişi olgularını ve süreçlerini tanımlar (bkz. Richter 2011, 27).
Welsch’e göre kültürlerarasılık
„Kültürlerarasılık kavramı, kültürlerin bu değişen durumunu ifade eder ve bundan gerekli kavramsal ve normatif sonuçları çıkarmaya çalışır“ (Welsch 1995, 42). Filozof Wolfgang Welsch, kültürlerarasılık terimini ilk kez 1990’larda Almanca konuşulan dünya için tanımlamış ve kullanmıştır: „Kültürlerimiz fiilen uzun zamandan beri homojenlik ve ayrılık biçimini almaktan vazgeçti, ancak özlerine kadar karışım ve iç içe geçme ile karakterize ediliyor. Kültürlerin bu yeni biçimini kültürler ötesi olarak adlandırıyorum çünkü geleneksel kültür kavramının ötesine geçiyor ve doğal olarak geleneksel kültürel sınırları aşıyor. Kültürlerarasılık kavramı, bu değişen kültürel yapıyı gün ışığına çıkarmayı amaçlamaktadır“ (Welsch 1997, 4). Böylece ilk kez, daha önceki monolitik yaklaĢımların aksine ağ karakterli bir kültürel kavram oluĢturmuĢtur.
İç çoğullaşma ve dış sınır geçişi
Çokkültürlülük ve kültürlerarasılığın aksine, kültürlerarasılık terimi ne ‚yan yana yaşamayı‘ ne de ‚birlikte yaşamayı‘ tanımlar. Daha ziyade, kültürlerarası süreçler karşılıklı etki yoluyla yeni kültür nitelikleri üretir ve bu nitelikler bireyde çoğul kültürel kimlikler şeklinde kendini gösterir (bkz. Otiz 1947, 97 f.). Kültürlerarası süreçler genellikle, ancak zorunlu olmamakla birlikte, kültürlerarası ve bütünleştirici bir dinamik geliştirir (bkz. Lüsebrink 2012, 20).
Kültürlerarasılık, kültürleri statik, jeopolitik olarak sınırlandırılmış düzenlerden ziyade dağınık, karşılıklı olarak birbirini etkileyen ve değişen kurallar sistemi olarak anlar.
Edebiyat
Otiz, Fernando (1947): „Kültürleşme“ Sosyal Olgusu ve Önemi. İçinde: ders. (ed.): Cuban Counterpoint. Tütün ve Şeker. Durham/ Londra: Duke Üniversitesi Yayınları, 97-103.
Lüsebrink, Hans-Jürgen (2012): Kültürlerarası İletişim. Etkileşim, Yabancı Algısı, Kültürel Aktarım. Stuttgart: J. B. Metzler.
Richter, Nina (2011): Üçüncü Kültür Çocukları. Kültürlerarası Çocukluk ve Gençlik Deneyimleri. Marburg: Tetum.
Welsch, Wolfgang (1995): Kültürlerarasılık. Çağdaş Kültürlerin Değişen Yapısı Üzerine. In: Institute for Foreign Cultural Relations (ed.): Migration and Cultural Change. Kültürel Değişim Dergisinin Odağı. Cilt 1/45, Stuttgart, 39-44. http:// www.forum-interkultur.net/fileadmin/user_upload/pdf (2006).
Welsch, Wolfgang (1997): Die veränderte Verfassung heutiger Kulturen.