Kültürel standartlar

Thomas’a göre kültürel standartlar bir kültürün merkezi özellikleridir. Bir algı, düşünce ve eylem yönlendirme sistemi olarak işlev görürler. Bunlar, bir kültürün üyelerinin çoğunluğu tarafından paylaşılan davranış beklentileridir. Kültürel standartlar bir kültürün insanlarına kendi davranışları için olduğu kadar başkalarının davranışları için de bir yönelim olarak hizmet eder. Davranışların ölçülebileceği ve sınıflandırılabileceği ölçütler, kıstaslar, referans sistemleri ve oryantasyon özellikleri olarak işlev görürler.

Rutin

Kültürel standartlar, bir kez sosyalleştikten sonra, genellikle bir kültürel grubun üyeleri tarafından artık bilinçli olarak algılanmaz. Rutinleşmişlerdir ve sadece diğer kültürel grupların kültürel standartlarıyla örtüşen durumlarda belirgin hale gelirler.

Sınıflandırma için çeşitli kategoriler varsayılabilir. Bu kategoriler normal, tipik, hala kabul edilebilir ya da reddedilmesi gereken olarak tanımlanabilir. Kültürel standartlar bir merkezi norm ve bir tolerans aralığından oluştuğu için kategorilere net bir sınıflandırma yapmak mümkündür. Merkezi norm, kültürel grubun çoğu üyesi tarafından paylaşılan ideal davranış değerini gösterir. Öte yandan tolerans aralığı, merkezi normdan hala kabul edilebilir olan sapmayı oluşturmaktadır. Sapma, bir kültürel grup içinde de geçerli olabilen güçlü heterojen görüşlerden kaynaklanır. Genel değerlere ek olarak, kültürel standartlar açık davranış kurallarını da içerebilir.

Mavi Plan

Kültürel gruba bağlı olarak, kültürel standartlar da farklı derecelerde bağlayıcı güce sahip olarak algılanmaktadır. Bu aynı zamanda standartların evrensel olarak geçerli görülemeyeceği anlamına da gelir. Hiçbir noktada yabancı bir kültürel alanda uygun davranış için bir plan teşkil etmezler. Dahası, kültürel standartlar dinamiktir, yani değişime tabidirler. Bu, kültürel değişim olarak adlandırılan olgudur.

Bununla birlikte, kültürel standartlar uygulamada öncelikle yurtdışında kalmaya hazırlık olarak kullanılır. Kültürel standartlar içindeki farklılıklar ele alınır. Özellikle kişinin kendini algılayışı ile başkaları tarafından algılanışının uyuşması, yurtdışında kalış açısından önemlidir ve kişinin yeni kültürel ortamda yolunu bulmasına yardımcı olabilir.

Başkalarının algısı

Kültürel standartlar iki adımda belirlenir. İlk olarak, ilgili kültürel grubun üyeleriyle görüşmeler yapılır. Kültürel grubun üyeleri kendi kültürleri hakkında açıklamalarda bulunurlar. İkinci adımda, bu ifadeler başka bir kültürel grubun üyelerinin kültürleri hakkındaki ifadelerle karşılaştırılır. Görüşmelerden, kültürel standartları belirlenecek olan kültürel grubun içindeki ve dışındaki kişilerin ifadelerinden bir resim ortaya çıkar. Kültürel standartlara sadece kişinin kendi algısı değil, dışarıdan bir algı da dahil edilir. Bu da kültürel standartlara önemli bir boyut katıyor.

Eğilimler

Kültürel standartlar fikrine oldukça eleştirel bir gözle bakılmaktadır. Sonuçta, standartlaştırma sınırları varsayar. Eleştirmenler kültürün sabit sınırları olmadığını savunmaktadır. Bu da ölçülebilir, güvenilir sonuçların ancak sınırlı ölçüde elde edilebileceği anlamına gelmektedir. Bu açıdan bakıldığında, kültürel standartlar sabit değerler olarak değil, sadece eğilimler olarak görülebilir.

Edebiyat

Gaitanides, Stefan: Dynamischer Kulturbegriff und Kulturstandards. Göç ülkesindeki kültürlerarası örtüşme durumları bağlamında. http://www.fb4.fh- frankfurt.de/whoiswho/gaitanides/Einf_Kulturbegriff_standards_3.pdf [21.08.2018].

Krewer, Bernd/ Jäger, Georg (1990): Kültürel kimlik ve tarihsel olayların öznel olarak işlenmesi. In: Belscher, W./ Grubitzsch, S./ Lescynski, C./ Müller-Doohm, S. (eds.): Vatan kime aittir. Opladen: Leske & Budrich.

Reisch, Bernhard: Kültür ve Kültürel Standartlar. Impulse Day’e bir katkı

„Intercultural Management Competence“. http://www.ifim.de/reports/kultur_kulturstandards.pdf [21.08.2018].

Thomas, Alexander (2009): Kültür ve kültürel standartlar. İçinde: Thomas, Alexander/ Kinast, Eva- Ulrike/ Schroll-Machl, Sylvia (eds.): Handbuch Interkulturelle Kommunikation und Kooperation. Cilt 1: Temel bilgiler ve uygulama alanları. Göttingen: Vandenhoeck & Ruprecht, 19-31.