Hoge Context Cultuur

De term High Context Culture gaat terug op de eendimensionale culturele benadering van de Amerikaanse antropoloog en etnoloog Edward Twitchell Hall. Hij introduceerde deze benadering in 1976 in zijn werk Beyond Culture. Daarin verwijst Hall naar de sterke en zwakke contextuele referentie van communicatie, met speciale aandacht voor het „begrijpen van verschillende culturen onderling“ (Hall 1989, 105). Halls opvatting van communicatie was gebaseerd op culturele antropologie, taalkunde, etnologie en Freudiaanse psychoanalytische theorie (cf. Hall 1992).

Indirecte communicatie

High Context Culture staat voor indirecte communicatie (in tegenstelling tot Low Context Culture = directe communicatie). In culturen waar High Context Communication overheerst, hebben sprekers vooral contextuele informatie over individuen nodig om privé- of zakenrelaties op te bouwen. Bekendheid met de te communiceren onderwerpen wordt verondersteld en niet direct bij naam genoemd. Daarom kent de spreker maar weinig details, omdat deze anders de communicatie zouden kunnen verstoren. Wat „niet gezegd is, is belangrijker, of even belangrijk, als wat gezegd is.“ (Hall 1989, 114)

De interpretatie van de boodschap die wordt overgebracht is zeer contextueel. Informatie wordt niet alleen uitgedrukt door woorden, maar ook door gezichtsuitdrukkingen, lichaamstaal, speciale omstandigheden en de toon van de stem. De relatie tussen zender en ontvanger (leeftijd, geslacht, machtsverhouding) is bijzonder bepalend voor de communicatie, aangezien linguïstische boodschappen niet expliciet worden uitgedrukt, maar eerder impliciet worden gezegd (cf. Hall 1989, 116). Voor succesvolle communicatie moeten bestaande conflicten worden opgelost, aangezien er weinig vaste regels zijn op het gebied van deze communicatie. High Context Cultures zijn bijvoorbeeld zakelijke relaties die vooral gebaseerd zijn op vertrouwen en zich daarom langzaam ontwikkelen.

Voorbeelden van High Context Cultures in termen van culturen zijn:

– Aziatische landen: Japan, Korea, China

– Latijns-Amerikaanse landen: Brazilië, Argentinië

– Zuid-Europese landen: Spanje, Frankrijk, Griekenland, Turkije

Literatuur

Hall, Edward T. (1989): Cultuur voorbij. New York: Anchor Books.