Gra Pięciu Kultur

Podstawą Gry Pięciu Kultur jest teoria kultury Thompsona, Ellisa i Wildavsky’ego, w której kultura rozumiana jest jako styl życia (por. Banneberg 2001, 247).

Transkulturowe uczenie się

Gra została zaprojektowana z zamiarem podkreślenia rozbieżności między różnymi grupami kulturowymi. Powinno to następnie skutkować „autoanalizą i refleksją“ (Köppel 2002, 138) – jest to klasyfikowane w dziedzinie „treningu świadomości kulturowej“ (por. Schönhuth).

W grze pięciu kultur symulowane są sytuacje, w których należy wziąć pod uwagę różne środowiska kulturowe w celu znalezienia rozwiązania. Jest to zatem międzykulturowa jednostka szkoleniowa, w której uczestnicy uczą się stosować teoretyczne rozważania w praktyce w oparciu o ich pochodzenie kulturowe (por. Reeb 2018). Ta jednostka szkoleniowa jest szczególnie przydatna do przygotowania się do spotkań międzykulturowych i dyskursów, np. jako ćwiczenie w interakcji kulturowej w miejscu pracy, ale także w kontekście prywatnym. Gra Pięciu Kultur jest istotna wszędzie tam, gdzie ważną rolę odgrywa uczenie się transkulturowe (por. Reeb 2018).

Procedura

Tworzonych jest pięć zespołów. Każdy zespół ma przypisaną tożsamość kulturową. Aby móc postawić się na ich miejscu, informacje istotne dla powodzenia (lub niepowodzenia) zamierzonej współpracy są wymienione na karcie ról. Następnie symulowana jest sytuacja, w której interakcja między różnymi tożsamościami kulturowymi staje się nieunikniona (por. Reeb 2018).

Najpierw zespoły mają opracować i przedstawić koncepcję rozwiązania, która jest zgodna z przypisaną kulturą. Następnie zespoły muszą pracować nad wspólnym rozwiązaniem problemu, które jest zgodne z różnymi środowiskami kulturowymi (por. Reeb 2018).

Cel metody

Rozwijanie większej świadomości własnej i innych kultur. Poprzez przypisywanie ról kulturom, do których dana osoba nie należy, sposoby myślenia wywodzące się z innych tożsamości kulturowych mają być zauważane, akceptowane i lepiej traktowane. Co więcej, należy rozszerzyć zrozumienie tego, jak różne kultury mają zróżnicowany wpływ na znajdowanie rozwiązań problemów. Umożliwi to lepszą współpracę w rozwiązywaniu problemów specyficznych dla danej kultury i problemów międzykulturowych (por. Reeb 2018).

Ogólnie rzecz biorąc, pojawia się „uwrażliwienie na ‚transkulturowe potencjały połączeń‘, tj. możliwości znalezienia podejścia we własnych orientacjach kulturowych do radzenia sobie z orientacjami kulturowymi innych“ (Reeb 2018).

Literatura

Bannenberg, Ann-Kristin (2011): Znaczenie komunikacji międzykulturowej w biznesie. Teoretyczne i empiryczne badania nad potrzebą i praktyką międzykulturowego rozwoju personelu w oparciu o niektóre duże niemieckie firmy z branży motoryzacyjnej i dostawców. Kassel: Kassel University Press.

Köppel, Petra (2003): Podejścia do oceny kultury i ich integracja w szkoleniach międzykulturowych. Seria Fokus Kultur Vol. 2. Norderstedt: Books on Demand.

Reeb, Alexander: Das Fünf-Kulturen-Spiel -Transkulturelles Lernen. Transcultural learning with ‚Five Cultures‘ from Category: Intercultural Training Games. https://www.ikud-seminare.de/seminare/das-fuenf-kulturen-spiel.html [03.05.2018].

Schönhuth, Michael: Das Kulturglossar. Gra Pięciu Kultur. http://www.kulturglossar.de/html/f-begriffe.html [28.06.2018].