„Her değer (her erdem, her yol gösterici ilke, her insani nitelik) ancak olumlu bir karşı değerle, bir ‚kardeş erdemle‘ sürekli bir gerilim içindeyse tam yapıcı etkisini geliştirebilir. Bu denge olmadan bir değer, değerini yitirmiş bir abartıya dönüşür.“ (Schulz von Thun, t.y.)
Schulz von Thun (1989), „Nicolai Hartmann’dan (1926) kaynaklanan ve Helwig (1967) tarafından daha da geliştirilen değerler karesini, kişiler arası iletişim ve kişilik gelişimi kaygıları için gelişim fikriyle“ birleştirmiştir. (Schulz von Thun, t.y.)
Gelişim karesi, dinamik bir denge içinde tutulması gereken dört değere dayanmaktadır. Samimiyet ve çekingenlik gibi üstteki pozitif değerler arasında pozitif bir gerilim/tamamlayıcı ilişki vardır. Bunların dikeyinde ise coşkulu soğukluk ve küçümseyici huysuzluk gibi değer düşürücü abartılar yer alır. Alt değersiz değerler arasındaki bağlantı, üst pozitif değerlere çıkmak için yeterli güç olmadığında bir değersiz değerden bir sonraki değersiz değere kaçışı temsil eder. Bu durum, bir değersiz değer, örneğin coşkulu bir soğukluk, diğer kişi tarafından iyi karşılanmazsa ve kişi bunun tam tersini yapması gerektiği sonucuna varırsa ve böylece diğer uca giderse meydana gelebilir. Modeldeki köşegenler değer ve değersizlik arasındaki zıtlıkları temsil etmektedir.
Model aynı zamanda kültürlerarası çatışmaları açıklamaya yardımcı olur ve hedef belirleme tartışmalarında kullanılabilir.
Literatür
Schulz von Thun, Friedemann (n.d.): das Werte- und Entwicklungsquadrat. https://www.schulz-von-thun.de/die-modelle/das-werte-und-entwicklungsquadrat [13.01.2021].
Schulz von Thun, Friedemann (2010): Değerler ve Gelişim Meydanı. İletişim analizi ve kişilik gelişimi için bir araç. İçinde: TPS. Leben, Lernen und Arbeiten in der Kita 9, 13-17.