Beş Kültür Oyunu

Beş Kültür Oyunu’nun temelinde Thompson, Ellis ve Wildavsky’nin kültürün bir yaşam tarzı olarak anlaşıldığı kültürel teorisi yatmaktadır (bkz. Banneberg 2001, 247).

Kültürlerarası öğrenme

Oyun, farklı kültürel gruplar arasındaki farklılıkları vurgulamak amacıyla tasarlanmıştır. Bu daha sonra „kendi kendini analiz etme ve yansıtma“ ile sonuçlanmalıdır (Köppel 2002, 138) – ‚kültür farkındalığı eğitimi‘ alanında sınıflandırılır (bkz. Schönhuth).

Beş kültür oyununda, bir çözüm bulurken farklı kültürel geçmişlerin dikkate alınması gereken durumlar simüle edilir. Bu nedenle, katılımcıların kendi kültürel geçmişlerine dayanarak teorik düşünceleri uygulamaya koymayı öğrendikleri kültürlerarası bir eğitim birimidir (bkz. Reeb 2018). Bu eğitim birimi, kültürlerarası karşılaşmalara ve söylemlere hazırlanmak için özellikle yararlıdır, örneğin işyeri için kültürel etkileşim alıştırması olarak, aynı zamanda özel bağlam için de. Beş Kültür Oyunu, kültürlerarası öğrenmenin rol oynadığı her yerde geçerlidir (bkz. Reeb 2018).

Prosedür

Beş takım oluşturulur. Her takıma bir kültürel kimlik atanır. Kendilerini onların yerine koyabilmeleri için, amaçlanan işbirliğinin başarısı (veya başarısızlığı) ile ilgili bilgiler bir rol kartında listelenir. Ardından, farklı kültürel kimlikler arasındaki etkileşimin kaçınılmaz hale geldiği bir durum simüle edilir (bkz. Reeb 2018).

İlk olarak, ekipler belirlenen kültüre uygun bir çözüm konsepti geliştirmeli ve sunmalıdır. Daha sonra ekipler, farklı kültürel geçmişlerle uyumlu ortak bir çözüm üzerinde çalışmak zorundadır (bkz. Reeb 2018).

Yöntemin amacı

Kişinin kendi ve diğer kültürler hakkında daha fazla farkındalık geliştirmesi. Kişinin kendisinin ait olmadığı kültürlere roller atfederek, diğer kültürel kimliklerden kaynaklanan düşünce biçimlerinin fark edilmesi, kabul edilmesi ve daha iyi ele alınması sağlanmalıdır. Ayrıca, farklı kültürlerin sorunlara çözüm bulma konusunda nasıl farklılaşan bir etkiye sahip olduğu anlayışı genişletilmelidir. Bu sayede kültüre özgü ve kültürlerarası sorunların çözümünde daha iyi bir işbirliği sağlanabilir (bkz. Reeb 2018).

Genel olarak, „‚kültürlerarası bağlantı potansiyelleri‘ için bir duyarlılık, yani kişinin kendi kültürel yönelimlerinde başkalarının kültürel yönelimleriyle başa çıkmak için nasıl yaklaşımlar bulabileceğine dair olasılıklar“ ortaya çıkar (Reeb 2018).

Literatür

Bannenberg, Ann-Kristin (2011): İş dünyasında kültürlerarası iletişimin önemi. Otomotiv ve yan sanayi sektöründeki bazı büyük Alman şirketlerine dayalı olarak kültürlerarası personel geliştirme ihtiyacı ve uygulamasına ilişkin teorik ve ampirik araştırma. Kassel: Kassel Üniversitesi Yayınları.

Köppel, Petra (2003): Kültür değerlendirme yaklaşımları ve bunların kültürlerarası eğitime entegrasyonu. Fokus Kultur Serisi Cilt 2. Norderstedt: Books on Demand.

Reeb, Alexander: Das Fünf-Kulturen-Spiel -Transkulturelles Lernen. Kategori: Kültürlerarası Eğitim Oyunları’ndan ‚Beş Kültür‘ ile kültürlerarası öğrenme. https://www.ikud-seminare.de/seminare/das-fuenf-kulturen-spiel.html [03.05.2018].

Schönhuth, Michael: Das Kulturglossar. Beş Kültür Oyunu. http://www.kulturglossar.de/html/f-begriffe.html [28.06.2018].