Popülizm

Duden’e göre popülizm (Latince populus „halk“), „siyasi durumu dramatize ederek kitlelerin beğenisini kazanmayı (seçimlere yönelik olarak) amaçlayan, oportünizmle karakterize edilen popüler, genellikle demagojik bir politikadır“ (Duden 2015, 1367). Halka bir çağrı yapılmaktadır ve bu da kelimenin kendisine yansımaktadır (bkz. Decker, 37). Popülizm terimi -mus son ekini içerir, bu sayede kendi başına bir abartı amaçlanır ve demokratik bir anayasal devletin bileşenlerine karşı yöneltilir (bkz. Wielenga/ Hartleb 2011, 11).

Popülizmin özellikleri

Popülizm halkın iradesinden kaynaklanır ve böylece otoritesini meşrulaştırır. Kendisi için demokratik olmadığı kadar bilimsel de olmayan ve olgularla kanıtlanamayan bir hakikat iddia eder. Bu hakikat birey tarafından kabul edildiği sürece mutlak kabul edilir (bkz. Stegemann 2017, 64).

Popülizmin özellikleri aşağıda sıralanmıştır:

Popülizm „ideolojik unsurların, metaforların, üslup unsurlarının ve siyasi pratiklerin“ bir birleşimidir (Lucardie 2011, 20). Dahası, popülistler „kaba, doğrudan, hatta bayağı bir üslup ve sözcük kullanımına“ sahiptir (a.g.e.).
Popülistlere göre halk, çıkar farklılıkları olmayan, homojen, ahlaki açıdan erdemli bir topluluktur (bkz. a.g.e.). Sağduyu, yani bir halkın sağduyusu, siyasi kararlar için seçkinlerin uzmanlığına kıyasla daha iyi bir kıstastır (bkz. a.g.e.). Popülistlere göre seçkinler her zaman yozlaşmış, kötü niyetli, hilekar ve komplocudur (bkz. a.g.e.).
Popülistler, günah keçisi olarak hareket edecek ve elitlere doğrudan saldırmadan halkı kendilerine karşı harekete geçirebilecekleri dış gruplara (çoğunlukla göçmenler) ihtiyaç duyarlar. Aynı zamanda, seçkinleri bu azınlıkları kendi halklarına tercih etmekle suçlarlar (bkz. a.g.e., 21).
Birçok akademisyene göre popülistler dolaylı, parlamenter demokrasiyi doğrudan ya da plebisiter demokrasi ile değiştirmek ya da tamamlamak istemektedir. Dahası, popülist hareketler halkın iradesini somutlaştırdığını iddia eden karizmatik lider figürleri tarafından yönetilmektedir (bkz. Decker 2011, 37; bkz. a.g.e., 21).

Edebiyat

Decker, Frank (2011): Demokratik popülizm mi yoksa popülist demokrasi mi? Zor Bir İlişki Üzerine Düşünceler. In: Wielenga, F./ Hartleb, F. (eds.): Populism in Modern Democracy. Hollanda ve Almanya Karşılaştırması. Münster: Waxmann, 39-54.

Düden editörlük ofisi (2015): Düden – Almanca Evrensel Sözlük. Das umfassende Bedeutungswörterbuch der deutschen Gegenwartssprache. 8th ed. Berlin: Bibliographisches Institut.

Lucardie, Paul (2011): Popülizm: kavramsal-tarihsel ve teorik açıklamalar. In: Wielenga, F./ Hartleb, F. (eds.): Populism in Modern Democracy. Hollanda ve Almanya Karşılaştırması. Münster/ New York: Waxmann, 17-38.

Stegemann, Bernd (2017): Popülizmin hayaleti. Politik dramaturji üzerine bir deneme. Berlin: Theater der Zeit.

Wielenga, Friso/ Hartleb, Florian (2011): Giriş. In: Wielenga, F./ Hartleb, F. (eds.): Populism in Modern Democracy. Karşılaştırmalı olarak Hollanda ve Almanya. Münster/ New York: Waxmann, 7-16.