Πολιτισμός είναι το σύνολο των πνευματικών και καλλιτεχνικών επιτευγμάτων μιας κοινωνίας (βλ. Wahrig 2009, 638). Η ανθρωπολογική έννοια του πολιτισμού περιλαμβάνει το σύνολο των συλλογικών προτύπων αντίληψης, σκέψης και δράσης σε μια κοινωνία. Ο Hofstede την αντιλαμβάνεται ως „ένα συλλογικό φαινόμενο, αφού τουλάχιστον εν μέρει μοιράζεται με τους ανθρώπους που ζουν ή έζησαν στο ίδιο κοινωνικό περιβάλλον, δηλαδή εκεί όπου η κουλτούρα αυτή διδάχθηκε. Είναι ο συλλογικός προγραμματισμός του νου που διακρίνει τα μέλη μιας ομάδας ή κατηγορίας ανθρώπων από μια άλλη“ (Hofstede 1993, 19).
Εθνολογία – επιστήμη των λαών
Η εθνολογία, επίσης πολιτισμική ανθρωπολογία ή εθνολογία, είναι μια επιστήμη που λειτουργεί εμπειρικά, κάνοντας συγκρίσεις. Σκοπός της είναι να διερευνήσει πόσο διαφορετική είναι η ανθρώπινη συμπεριφορά, προκειμένου να την καταστήσει κατανοητή και να την εξηγήσει μεταξύ των πολιτισμών. Το ενδιαφέρον δεν εστιάζεται πλέον μόνο σε μακρινές κοινωνίες, αλλά και στις δικές τους, όπου η πολιτισμική ποικιλομορφία και η διαφορά είναι σημαντικές (βλ. Barth 1969).
Στο πλαίσιο αυτό, ο εθνολόγος Christoph Antweiler σημειώνει ότι όλοι οι πολιτισμοί έχουν εκπληκτικά πολλά κοινά στοιχεία παρά τις αμέτρητες διαφορές. Συλλέγει κούκλες Barbie από όλο τον κόσμο για να τις εξετάσει ως προς τις ομοιότητες και τις διαφορές τους. Με τον τρόπο αυτό, διαπιστώνει ότι είναι προσαρμοσμένες στους πολιτισμούς των χωρών προέλευσής τους, αλλά ότι ορισμένα βασικά χαρακτηριστικά, όπως το λείο δέρμα ή η στενή μέση, είναι τα ίδια και θεωρούνται σημάδι ομορφιάς σε όλους τους πολιτισμούς (βλ. Rauner 2009). Ο Antweiler δεν ασχολείται με τις ασήμαντες ομοιότητες. Αντίθετα, εξετάζει το φαινόμενο ότι, αν και θα μπορούσε να είναι διαφορετικά, σχεδόν όλοι οι πολιτισμοί έχουν κοινά στοιχεία, όπως η απαγόρευση της αιμομιξίας, η φιλοξενία ή οι σεξουαλικοί περιορισμοί (πρβλ. Rauner 2009).
Μια σύγκρουση συμφερόντων
Ο Antweiler σημειώνει, ωστόσο, ότι στον αγώνα τους για αναγνώριση και προφίλ, οι πολιτισμοί συχνά παρουσιάζονται ως ερμητικά κλειστοί και έτσι αδυνατούν να δουν τι κοινό έχουν (βλ. Antweiler 2009, 12). Ωστόσο, σήμερα γνωρίζουμε ότι αφενός οι άνθρωποι έχουν δυναμικό επιθετικότητας και ότι ιδίως οι κοινωνικές σχέσεις συχνά χαρακτηρίζονται από αυτό. Από την άλλη πλευρά, οι άνθρωποι τείνουν επίσης να είναι φιλικοί, διακριτικοί και συνεργάσιμοι (πρβλ. Antweiler 2009, 104). Παρά τις πολλές ομοιότητες, υπάρχουν εθνοτικές συγκρούσεις. Αυτές προκαλούνται, για παράδειγμα, από τη μειονεξία ή την έλλειψη πόρων.
Ο (πολιτιστικός) χάρτης της εξουσίας
Ένα παράδειγμα είναι οι εμφύλιοι πόλεμοι που επικράτησαν στη Ρουάντα ή στην πρώην Γιουγκοσλαβία. Οι συγκρούσεις με κοινωνικοοικονομικά αίτια συχνά χρωματίζονται πολιτισμικά από τους ίδιους τους συμμετέχοντες για στρατηγικούς λόγους και μόνο εκ των υστέρων. Δεν παραδέχονται ότι είναι φτωχοί ή υπερχρεωμένοι, αλλά παίζουν το εθνοτικό χαρτί: Υποστηρίζονται αξιώσεις ιδιοκτησίας και τονίζονται οι δήθεν ανυπέρβλητες πολιτισμικές διαφορές (βλ. Rauner 2009). Δεν πρόκειται για έθιμα, παραδόσεις ή αξίες. Ο στόχος είναι να αποκτήσουν εξουσία, να βγάλουν χρήματα και να καταλάβουν επικερδείς θέσεις. Προκειμένου να διεκδικήσει κανείς τα συμφέροντα της δικής του ομάδας σε αυτόν τον αγώνα, συμφέρει να παίξει το πολιτισμικό χαρτί (πρβλ. Antweiler 2009, 106).
Προκειμένου να αναδυθεί ένας ειρηνικός τρόπος ζωής, θα πρέπει να βρεθεί ένας πολιτισμός που μόνιμα δεν διεξάγει πολέμους ή στον οποίο η ανδρική βία δεν παίζει ρόλο. Αυτό δείχνει „ότι η βία και ο πόλεμος δεν είναι νόμοι της φύσης ή δομικές αναγκαιότητες της ζωής σε μια κοινωνία“. (Antweiler 2009, 107)
Βιβλιογραφία
Antweiler, Christoph (2009): Heimat Mensch. Αυτό που μας συνδέει. Αμβούργο: Murmann.
Barth, F. (1969): Ethnic Groups and Boundaries: Ethnic Groups and Boundaries. Η κοινωνική οργάνωση της πολιτισμικής διαφοράς. Όσλο: Universitetsforlaget.
Hermann, Ursula (2006): WAHRIG. Γερμανική ορθογραφία (2009). Βερολίνο: Cornelsen.
Hofstede, Geert (1993). Διαπολιτισμική συνεργασία. Πολιτισμοί – οργανισμοί – διοίκηση. Wiesbaden: Gabler.
Rauner, Max (2009) Η ποικιλομορφία είναι περιορισμένη. https://www.zeit.de/zustimmung?url=https%3A%2F%2Fwww.zeit.de%2Fzeit-wissen%2F2009%2F06%2FInterview-Antweiler [28.06.2018].
Thomas, Alexander (2016) Διαπολιτισμική ψυχολογία. Κατανόηση και δράση σε διεθνή πλαίσια. Göttingen: Hogrefe.