Μοντέλο Riemann-Thomann

Το μοντέλο Riemann-Thomann αναπτύχθηκε αρχικά από τον Fritz Riemann το 1975 και υιοθετήθηκε από τον ψυχολόγο Christoph Thomann το 1988. Ο Schulz von Thun το εφάρμοσε τελικά στη διαπροσωπική επικοινωνία. Το μοντέλο προσπαθεί να εξηγήσει ευκολότερα την προσωπικότητα και τη συμπεριφορά και αναφέρει ότι υπάρχουν οι αντίστοιχοι αντίθετοι πόλοι της εγγύτητας (διαπροσωπική επαφή, αρμονία, ασφάλεια) και της απόστασης (ανεξαρτησία, ηρεμία, ατομικότητα), καθώς και της διάρκειας (τάξη, κανονικότητα, έλεγχος) και της αλλαγής (ποικιλία, αυθορμητισμός, δημιουργικότητα).

Κάθε προσωπικότητα μπορεί να ενταχθεί σε αυτό το σύστημα συντεταγμένων. Ανάλογα με τον προσανατολισμό, αναδύεται μια διαφορετική προσωπική στάση απέναντι σε έναν συνομιλητή. Ιδανικά, θα έπρεπε να υπάρχει ισορροπία μεταξύ αυτών των βασικών τάσεων, αλλά στη διαπροσωπική επικοινωνία συνήθως ενεργοποιείται κάθε φορά μόνο μία από τις αντίθετες εκφράσεις. Ο τρόπος με τον οποίο ένα άτομο αντιδρά, επικοινωνεί ή αισθάνεται μπορεί επομένως να προκύψει εν μέρει από αυτό το μοντέλο και μερικές φορές να κατανοηθεί καλύτερα. Για παράδειγμα, αν ένα άτομο με έντονη ανάγκη για απόσταση συναντήσει ένα άτομο με ανάγκη για εγγύτητα, μπορεί να προκύψουν εντάσεις και διαπροσωπικές συγκρούσεις.

Βιβλιογραφία

Schulz von Thun, Friedemann (o.J.): das Werte- und Entwicklungsquadrat. https://www.schulz-von-thun.de/die-modelle/das-werte-und-entwicklungsquadrat [13.01.2021].

Lubienetzki, Ulf / Schüler-Lubienetzki, Heidrun (2020): Let’s talk to each other. Η ψυχολογία της επιτυχημένης συνομιλίας. Αμβούργο: Springer Verlag.